Nederlands werkwoordelijk gezegde

In dit hoofdstuk wordt het werkwoordelijk gezegde uitgelegd. Je leert wat het werkwoordelijk gezegde is en uit welke onderdelen het werkwoordelijk gezegde kan bestaan. Ook leer je hoe je het werkwoordelijk gezegde in een zin kunt vinden en hoe je zelf kunt controleren of je het juiste werkwoordelijke gezegde hebt gevonden.

Lesoverzicht

Verbergen

1.Wat is het Nederlands werkwoordelijk gezegde?
1.1.Regels voor het werkwoordelijk gezegde
1.2.Bij een gesplitst werkwoord horen beide delen bij het werkwoordelijk gezegde:
1.3.Bij een verplicht wederkerend werkwoord dan hoort het wederkerend voornaamwoord ook bij het werkwoordelijk gezegde:
1.4.Als 'te' of 'aan het' voor het infinitief staat, hoort dat ook bij het werkwoordelijk gezegde:
2.Hoe vind je het werkwoordelijk gezegde?
3.Oefeningen
3.1.Vind het werkwoordelijk gezegde 1
3.2.Vind het werkwoordelijk gezegde 2

Wat is het Nederlands werkwoordelijk gezegde?

Het werkwoordelijk gezegde bestaat uit alle werkwoorden in een zin. Het werkwoordelijk gezegde geeft aan dat iets of iemand een handeling verricht. Het werkwoordelijk gezegde bestaat uit de persoonsvorm en de andere werkwoorden in een zin. Als je het onderwerp voor het werkwoordelijk gezegde zet dan krijg je een korte begrijpelijke zin.

Bijvoorbeeld: 'Ik ben gisteren van de trap gevallen'.
Onderwerp + werkwoordelijk gezegde = 'Ik ben gevallen.'

Heb je een vraag?

Volg online taallessen met een professionele leraar

Native en geverifieerde leraren
Gratis proefles
Inclusief lesmateriaal

Charonie S.

Lauren D.

Wim D.

Pelin C.

Michael B.

HUGUES JPM P.

SANDRA L.

Bilal A.

David I.

Michel B.

Schrijf je gratis in

Regels voor het werkwoordelijk gezegde

1. Bij een gesplitst werkwoord horen beide delen bij het werkwoordelijk gezegde:

'Hij pakte dat koekje af.'
Het werkwoordelijk gezegde is 'pakte af'.

2. Bij een verplicht wederkerend werkwoord dan hoort het wederkerend voornaamwoord ook bij het werkwoordelijk gezegde:

'Ik heb me vergist.'
Het werkwoordelijk gezegde is 'heb me vergist.'

3. Als 'te' of 'aan het' voor het infinitief staat, hoort dat ook bij het werkwoordelijk gezegde:

'Ik ben aan het koken.'
Het werkwoordelijk gezegde is 'ben aan het koken.'

Hoe vind je het werkwoordelijk gezegde?

Voor het vinden van het werkwoordelijk gezegde is het belangrijk eerst de persoonsvorm te zoeken.
De persoonsvorm is te vinden door een vraagzin te maken, door de tijd van de zin te veranderen of door de zin in het enkelvoud of het meervoud te zetten.

Het kan zijn dat de persoonsvorm zelf het complete werkwoordelijke gezegde vormt, maar de persoonsvorm kan ook gecombineerd worden met andere werkwoorden uit de zin.

Persoonsvorm	Het andere deel	Voorbeeld
Persoonsvorm	+ infinitief	Ik had dat moeten doen.
Persoonsvorm	+ voltooid deelwoord	Ik ben alles vergeten.
Persoonsvorm	+ deel van het scheidbaar werkwoord	Olifanten komen hier niet voor.
Persoonsvorm	+ 'te' of 'aan het' + infinitief	Ik heb zin om iets te bakken.
Persoonsvorm	+ wederkerend voornaamwoord	Ik kan me dat niet herinneren.

Om te controleren of het gevonden werkwoordelijk gezegde juist is, kun je kijken of het onderwerp en het werkwoordelijk gezegde samen een correcte korte zin vormen.