Voornaamwoorden in het Frans
Meld je gratis aan voor alle informatie over privélessen en onze beschikbare groepscursussen (A1, A2, B2, B2, C1, C2)
Schrijf je gratis inMeld je gratis aan voor alle informatie over privélessen en onze beschikbare groepscursussen (A1, A2, B2, B2, C1, C2)
Schrijf je gratis inVoornaamwoorden (les pronoms) zijn woorden die je kan gebruiken om een substantief of een naamwoordelijk deel in een zin te vervangen. Voornaamwoorden verwijzen naar een zelfstandigheid: iets of iemand.
Er bestaan verschillende soorten voornaamwoorden in het Frans en ze kunnen in volgende categorieën worden ingedeeld:
Volg online taallessen met een professionele leraar
Aanwijzende voornaamwoorden (les pronoms démonstratifs) worden gebruikt als je nadrukkelijk naar mensen, dieren of objecten verwijst. Het kan zowel met als zonder zelfstandig naamwoord worden toegepast. Ook de afstand kan hierin worden verwerkt. Enkele voorbeelden van aanwijzende voornaamwoorden zijn cela, ceci en celui (dit, dat, deze, die).
Betrekkelijke voornaamwoorden (les pronoms relatifs) zoals qui en que (dat, die, wat, wie) worden gebruikt om een betrekkelijke bijzin in te leiden en te verwijzen naar het voorgaande woord of zinsdeel, wat het antecedent wordt genoemd.
Bezittelijke voornaamwoorden (les pronoms possessifs) vervangen een zelfstandig naamwoord dat wordt voorafgegaan door een bezittelijk bijvoeglijk naamwoord (mijn, jouw, zijn, etc.). Voorbeelden van een bezittelijk voornaamwoord zijn le mien, la sienne, les nôtres (de/het mijne, de/het hare, de/het onze).
Onbepaalde voornaamwoorden (les pronoms indéfinis) worden gebruikt als onderwerp van een zin zonder verwijzing naar een specifiek persoon of voorwerp. Ze beschrijven mensen, dieren of objecten op een algemene manier. Enkele voorbeelden van onbepaalde voornaamwoorden zijn tout, ne...personne, ne...rien, chacun en quelque chose (alles, niemand, niets, elk, iets).
Persoonlijke voornaamwoorden (les pronoms personnels) duiden personen, dieren of objecten aan zonder ze bij naam te noemen. De vorm hangt af van de persoonsvorm, de functie in de zin, het geslacht en of het wel of niet benadrukt wordt.
Vragende voornaamwoorden (les pronoms interrogatifs) zijn qui, que, quoi en lequel (wie, wat, welke). Ze vervangen een persoon of object waarover men een vraag stelt.
Wederkerende voornaamwoorden (les pronoms réfléchis) zijn me, te, se, nous en vous (me, je, zich, ons, jullie) en worden gebruikt met wederkerende werkwoorden (les verbes pronominaux). Ze verwijzen altijd naar het onderwerp.
Selecteer het type voornaamwoord waarover je meer wil weten voor meer informatie, voorbeelden en om te oefenen.
1 Persoonlijk voornaamwoord in het Frans | Korte uitleg over de Franse persoonlijke voornaamwoorden en 'y' en 'en'. |
2 Bezittelijk voornaamwoord in het Frans (mon/ma/mes) | Frans bezittelijk voornaamwoord, inclusief overzichtelijke tabel. |
3 Wederkerend voornaamwoord in het Frans | Uitleg en voorbeelden van wederkerende voornaamwoorden |
4 Aanwijzend voornaamwoord in het Frans (ce/cette/celui) | Uitleg en voorbeelden van het aanwijzend voornaamwoord in het Frans |
5 Betrekkelijk voornaamwoord in het Frans (lequel/dont) | Uitleg en voorbeelden van het betrekkelijk voornaamwoord in het Frans |
6 Onbepaald voornaamwoord in het Frans | Uitleg en voorbeelden van het onbepaald voornaamwoord in het Frans |
7 Vragend voornaamwoord in het Frans (vraagzinnen) | Uitleg en voorbeelden van het vragend voornaamwoord in het Frans |