Italiaanse imperatief

De modo imperativo (imperatief) is een van de modi in Italiaanse grammatica.

Definitie en gebruik van de imperatief 

De imperativo wordt gebruikt voor werkwoorden die orders, bevelen, indicaties en advies uitdrukken. De ontkennende vorm van de imperativo drukt een verbod uit, wat betekent dat iets verboden is.

Bijvoorbeeld:

• Dammi quella penna (Geef me die pen).
• Non andare nella foresta perchè potrebbe essere pericoloso (Ga niet naar het bos want het kan gevaarlijk zijn).

Deze modus wordt enkel gebruikt in hoofdzinnen.

Heb je een vraag?

Volg online taallessen met een professionele leraar

1. Native en geverifieerde leraren
2. Gratis proefles
3. Inclusief lesmateriaal

Elena C.

Gioele P.

Nicola D.

Simone M.

Delia C.

CARLA D.

Niccolò C.

HUGUES JPM P.

Magda G.

Eleonore G.

Schrijf je gratis in

Vervoeging van de Italiaanse imperatief  (imperativo presente)

Het handige aan de imperatief is dat deze modus maar in een tijd voorkomt: de tegenwoordige tijd.

Daarnaast bestaat de imperatief enkel in de tweede persoon enkelvoud (tu) en meervoud (voi).

Voor alle andere personen is het noodzakelijk om de tegenwoordige tijd van de subjonctieve modus te gebruiken.

Let op: de eerste persoon enkelvoud (io) van deze tijd bestaat niet! 

Vervoegingen van regelmatige werkwoorden in de imperativo

Regelmatige werkwoorden vervoeg je als volgt 

Werkwoorden op -are

Bijvoorbeeld parlare (spreken)

Werkwoorden op -ere

Bijvoorbeeld credere (geloven)

Werkwoorden op -ire

Bijvoorbeeld dormire (slapen)

Vervoeging van onregelmatige werkwoorden in de imperativo

Onregelmatige werkwoorden moeten uit het hoofd geleerd worden omdat ze geen grammaticale regels volgen. De tabel hieronder bevat de vervoegingen van de meest voorkomende oworden in de imperativo.

*De werkwoorden stare, fare, andare en dare hebben twee mogelijke vormen in de tweede persoon enkelvoud. Beide vormen zijn correct.
Example: Vai a casa! (Ga naar huis!)
Va' a casa! (Ga naar huis!)

Hulpwerkwoorden: essere/avere

De hulpwerkwoorden essere en avere vormen de imperativo ook op een onregelmatige manier.

Vorming van de ontkennende imperatief in het Italiaans

De negatieve vorm van de imperatief (imperativo negativo italiano) heeft een relatief eenvoudige structuur:

1) Voor de tweede persoon enkelvoud (tu) is het noodzakelijk om de negatie non voor het werkwoord in de infinitief te zetten.

• Non mangiare quella torta (Eet niet van de cake.)
• Non andare in montagna che potrebbe essere pericoloso (Ga niet naar de bergen want het kan gevaarlijk zijn.)

2) Voor alle andere personen, is het noodzakelijk om de negatie non aan het werkwoord in de imperatief of subjonctief toe te voegen.

• Non dite sciocchezze (Zeg geen domme dingen) - imperatief
• Non faccia così che se no sarà tutto più difficile (Gedraag je niet zo of alles wordt nog moeilijker) - subjonctief

Structuur van de Italiaanse formele imperatief

Om een order of bevel op een formelere manier te geven, kan je bepaalde uitdrukkingen gebruiken. Deze zijn de volgende:

Deze uitdrukkingen kunnen zowel voor als na het werkwoord staan:

Bijvoorbeeld: Apri la porta, per favore (Open de deur, alstublieft)
Ti dispiace aprire* la porta? (Zou het mogelijk zijn om de deur te openen?)

*Onthoud dat wanneer de beleefde uitdrukking voor het werkwoord staat, het werkwoord in de infinitief moet staan.