Bezittelijk voornaamwoord in het Frans (mon/ma/mes)

Wat is een bezittelijk voornaamwoord (le pronom possessif)?

Bezittelijke voornaamwoorden (les pronoms possessifs) zijn voornaamwoorden die bezit aangeven. Ze vermelden aan wie het zelfstandig naamwoord toebehoort. Het verschil met een bezittelijk bijvoeglijk naamwoord is dat een bezittelijk voornaamwoord zelfstandig wordt gebruikt. Dit betekent dat een bezittelijk voornaamwoord het zelfstandig naamwoord in de zin vervangt om herhaling te voorkomen. 

Heb je een vraag?

Volg online taallessen met een professionele leraar

1. Native en geverifieerde leraren
2. Gratis proefles
3. Inclusief lesmateriaal

Frédéric L.

Ivetta I.

Simone M.

Eleonore G.

Rose F.

HUGUES JPM P.

Pieter S.

Iris S.

Hélène R.

Assemien Martial K.

Schrijf je gratis in

Het bezittelijk voornaamwoord - uitleg en schema

Bijvoeglijk gebruikt

• Il prend son livre. - Hij neemt zijn boek.

• Elle est ma soeur. - Zij is mijn zus.

'Mon', 'ton' en 'son' worden ook gebruikt bij vrouwelijke enkelvoudige woorden als ze beginnen met een klinker of een doffe h.

De bezittelijke vorm past zich aan aan het geslacht en getal van het zelfstandig naamwoord waartoe het behoort en dus niet aan de persoon die het bezit.

Voor lichaamsdelen wordt niet het bezittelijke voornaamwoord gebruikt, maar wel 'le', 'la', 'l'' of 'les'. 

• Il s'est cassé le bras. - Hij brak zijn arm.
• Elle a perdu la mémoire. - Zij verloor haar geheugen. 

Zelfstandig gebruikt

• Est-il ton petit ami? Non, il est le sien. - Is hij jouw vriendje? Nee, hij is dat van haar.

• J'aime ma maman, mais la tienne est plus sympa. - Ik hou van mijn moeder, maar de jouwe is leuker.

Het bezittelijk voornaamwoord past zich aan aan het geslacht en getal van het zelfstandig naamwoord die het vervangt en dus niet aan de persoon die het bezit. Aangezien 'vriendje' mannelijk is, wordt het 'le sien'. Omdat 'maman' vrouwelijk is, wordt het 'la tienne'.

 Het voorzetsel 'à' en 'de' + een bezittelijk voornaamwoord wordt samengetrokken:

• à + le = au → au mien, au tien

• à + les = aux → aux miens, aux tiens

• de + le = du → du mien, du tien

• van + les = des → des miens, des tiens

Het is ook mogelijk om 'à' + een beklemtoond persoonlijk voornaamwoord te gebruiken. Dit wordt ook wel 'de benadrukte vorm' genoemd. Deze structuren kunnen worden gebruikt als je nadrukkelijk de focus legt op het feit dat het object van een bepaalde persoon is:

• C'est à moi. - Het is van mij.
• C'est à toi. - Het is van jou.
• C'est à lui. - Het is van hem.
• C'est à elle. - Het is van haar.
• C'est à nous. - Het is van ons.
• C'est à vous. - Het is van jullie/u.
• C'est à eux. - Het is van hen.

Voorbeelden van het bezittelijk voornaamwoord

• Le livre n'est pas le tien, c'est à moi. -  Het boek is niet van jou, het is van mij.
• Ce n'est pas mon sac. C'est le sien. - Het is niet mijn tas. Het is van haar.
• Mon amie est allée à la boulangerie. - Mijn vriendin ging naar de bakkerij.
• Je préfère mon livre au tien. - Ik verkies mijn boek over het jouwe. 
• Ne dites rien à ma mère. - Zeg niets tegen mijn moeder. 
• J'ai besoin de mes livres. Ont-ils besoin des leurs ? - Ik heb mijn boeken nodig. Hebben ze de hunne nodig?
• Elle se peigne les cheveux. - Ze kamt haar haar.