De conditionals in het Italiaans

De voorwaardelijke wijs of conditionalis is een werkwoordsvorm die gebruikt wordt gevolgen van een voorwaarde aan te duiden. 
In Italiaans wordt er nog eens een onderscheid gemaakt:

• De condizionale presente (onvoltooid voorwaardelijke tijd)
• De condizionale passato (voltooid voorwaardelijke tijd)

In deze les ga je leren hoe je beide tijden vormt en wat de mogelijke struikelblokken zijn. Ook leer je welke van de twee tijden je wanneer gebruikt.

De onvoltooid voorwaardelijke tijd (condizionale presente)

In het Nederlands bestaat de condizionale presente ook. Je vormt hem door een voltooid toekomende tijd van ‘zijn’ + infinitief. 
De volgende zinnen verduidelijken dit: ‘Als ik jou was, zou ik niet gaan’, of ‘Zou ik een snoepje kunnen krijgen?’ Meestal gebruik je dit als beleefdheidsvorm, om advies te geven of om een verlangen uit te drukken.

In het Italiaans is de vorm iets anders. Je gebruikt geen hulpwerkwoord en ook geen infinitief, maar de eigen vervoeging van de condizionale.
Deze bestaat uit de stam + de werkwoorduitgangen van de condizionale.

Hieronder enkele voorbeelden van vervoegde werkwoorden:

Let op voor de onregelmatige werkwoorden, zij volgen deze regel niet. 

Heb je een vraag?

Volg online taallessen met een professionele leraar

1. Native en geverifieerde leraren
2. Gratis proefles
3. Inclusief lesmateriaal

Delia C.

Elena C.

CARLA D.

Magda G.

Eleonore G.

Nicola D.

Matilde M.

HUGUES JPM P.

Simone M.

Niccolò C.

Schrijf je gratis in

De vorming van de onregelmatige Italiaanse werkwoorden 

1. Hieronder zien we de vervoeging van de condizionale bij avere (hebben):

Bij deze vervoeging zie je dat de "e" wegvalt na de stam en de "r" deze vervangt.

Andere vaak voorkomende werkwoorden waar dit het geval is zijn
potere (kunnen)
cadere (vallen)
dovere (moeten)
andare (gaan)
vedere (zien)
sapere (weten)

2. Hieronder zie je de vervoeging van essere (zijn). 

Sommige werkwoorden zoals essere hebben ook een onregelmatige stam en ook deze zal je uit je hoofd moeten leren. 

Ook hier zie je dat de "e" van de stam wegvalt. 
De volgende werkwoorden vervoeg je op dezelfde manier:
 
dare (geven)
mangiare (eten)
stare (blijven)
fare (doen)

De voltooid voorwaardelijke tijd (condizionale passato)

Soms wil je iets doen, maar vallen jouw plannen helaas in het water! Een voorbeeldzin is: ‘Hij zou met mij naar het restaurant gegaan zijn, maar hij werd ziek’.
Dan gebruik je de condizionale passato. Je gebruikt deze tijd om een verlangen uit te drukken dat niet gerealiseerd kon worden, of om een advies over iets uit het verleden te geven. 

In het Italiaans vorm je deze tijd door de condizionale presente van avere of essere + het voltooid deelwoord van het betreffende werkwoord.

In onderstaande tabel zie je de vervoeging van enkele werkwoorden:

Gebruik van de voorwaardelijke wijs in het Italiaans

Nog niet helemaal zeker welke tijd je juist wanneer gebruikt? Hier staat nog eens een handig overzicht dat jou al een flink eind op weg helpt.

1. De onvoltooid voorwaardelijke tijd of condizionale presente wordt gebruikt in verschillende situaties:

• Om twijfel uit te drukken
• Als beleefdheidsvorm
• Om wensen uit het verleden te beschrijven: "Als ik de lotto had gewonnen, had ik een mooi huis gekocht."
• Om een actie te beschrijven die zou kunnen plaatsvinden maar waarvan je niet zeker bent.

Enkele voorbeeldzinnen:

Vorrei tanto andare in Alaska un giorno.
Op een dag zou ik graag naar Alaska gaan. 

Se avessi vinto alla lotteria, sarei milionario.
Als ik de lotterij had gewonnen, zou ik miljonair zijn.

2. De voltooid voorwaardelijke tijd of condizionale passato wordt gebruikt in volgende situaties: 

• Om een wens uit het verleden te beschrijven die niet gebeurde.
• Om toekomstige acties uit te drukken in het verleden.

Met de volgende oefeningen gaan de condizionales binnenkort vanzelf!