Meervoud van Nederlandse zelfstandige naamwoorden

In dit hoofdstuk leer je over het meervoud van zelfstandige naamwoorden. Hoe wordt het meervoud gebruikt en hoe wordt het gevormd? 

Definitie en gebruik van de Nederlandse meervoudsvorm

De meervoudsvorm van zelfstandige naamwoorden wordt gebruikt wanneer er over meer dan één object, persoon, dier, gebeurtenis, plaats of idee wordt gesproken. De meervoudsvormen kunnen eindigen op:

• '-en'
• '-s'
• '-'s' 
• '-eren'

Heb je een vraag?

Volg online taallessen met een professionele leraar

1. Native en geverifieerde leraren
2. Gratis proefles
3. Inclusief lesmateriaal

Lauren D.

SANDRA L.

Jonathan V.

Jan V.

David I.

Job D.

Pelin C.

Marcela P.

Corentin D.

María Mercedes D.

Schrijf je gratis in

Meervoud op '-en'

De meeste zelfstandige naamwoorden eindigen op '-en', wanneer het meervoud gevormd wordt. De volgende regel wordt gebruikt om het meervoud te vormen:

Zelfstandig naamwoord + '-en' 

Voorbeelden:

De volgende regels zijn belangrijk bij het vormen van het meervoud in het Nederlands:

1. Korte klinkers blijven kort klinken en lange klinkers blijven lang klinken. Om dit te realiseren wordt soms een extra medeklinker toegevoegd. 
Bijvoorbeeld: kop - koppen

2. In het meervoud verdwijnt de dubbele medeklinker, die in de laatste lettergreep van het enkelvoud stond. 
Bijvoorbeeld: heer - heren

3. Wanneer een zelfstandig naamwoord in het enkelvoud eindigt op een 'f' of een 's', veranderen deze medeklinkers in een 'v' of een 's'. 
Bijvoorbeeld: reus - reuzen 

Woorden die eindigen op '-ie' of '-ee' hebben meestal een meervoud met een 's', maar in sommige gevallen hebben ze een meervoud op '-n' of '-ën'. Als de klemtoon valt op de '-ie' of '-ee' dan is het meervoud op '-ën'. Bijvoorbeeld: idee - ideeën. Zonder trema zou de uitspraak niet kloppen.

​Als  de klemtoon niet op de '-ie' of '-ee' valt dan eindigt het alleen een '-n', maar dan krijgt de klinker voor de 'n' wel een trema. Bijvoorbeeld: genie - geniën. Ook hier zou de uitspraak niet kloppen zonder trema.

Meervoud op '-s'

Naast het meervoud op '-en', kunnen Nederlandse zelfstandig naamwoorden ook eindigen op '-s'.

Zelfstandig naamwoord + '-s'

Zelfstandignaamwoorden die eindigen op '-el, '-em', '-en', '-er' of '-je' in het enkelvoud, eindigen meestal op '-s' in het meervoud. De tabel toont enkele voorbeelden.

Meervoud op apostrofe '-s'

Zelfstandig naamwoorden die in het enkelvoud eindigen op de enkele klinkers:'-a', '-i', '-o', '-u', '-y' krijgen een '-'s' in het meervoud. De apostrofe wordt toegevoegd om de lange klinker lang te laten in het meervoud. De tabel toont enkele voorbeelden.

Andere meervoudsvormen in het Nederlands

1. '-heid'

Zelfstandig naamwoorden die eindigen op '-heid' in het enkelvoud, eindigen op '-heden' in het meervoud. Bijvoorbeeld: 

• De beroemdheid - de beroemdheden 
• De minderheid - de minderheden 
• De grootheid - de grootheden 

2. '-eren'

Sommige zelfstandige naamwoorden eindigen in het meer voud op '-eren'. 
Bijvoorbeeld:

• Het kind - de kinderen
• Het lied - de liederen 
• Het blad - de bladeren 

3. '-a'

Zelfstandige naamwoorden die in het enkelvoud eindigen op het Latijnse suffix '-um', krijgen een '-a' in het meervoud. 
Bijvoorbeeld: 

• Het museum - de musea 
• Het podium - de podia 
• Het centrum - de centra 

Test of je de uitleg hebt begrepen met onderstaande oefeningen.