Infinitief in het Frans

Wat is een infinitief van Franse werkwoorden?

Een infinitief (l'infinitif) is de standaardvorm van werkwoorden. Deze vorm is niet vervoegd naar persoon, getal of tijd. De infinitief wordt ook het 'hele werkwoord' genoemd. Dit is de vorm die je terugvindt in de woordenboeken.

Heb je een vraag?

Volg online taallessen met een professionele leraar

1. Native en geverifieerde leraren
2. Gratis proefles
3. Inclusief lesmateriaal

Iris S.

Clarisse N.

Elisabeth V.

Frédéric L.

ANDRE D.

Eleonore G.

Simone M.

Michael B.

Nicole H.

Corentin D.

Schrijf je gratis in

Regelmatige en onregelmatige werkwoorden in het Frans

In het Frans worden de werkwoorden opgedeeld in 3 groepen gebaseerd op hun infinitief. Elke groep volgt een ander type vervoeging. De eerste twee groepen zijn regelmatige werkwoordsvormen (les verbes réguliers). Dit wil zeggen dat ze binnen hun groep allemaal dezelfde vervoeging volgen. De derde groep zijn onregelmatige werkwoorden (les verbes irréguliers), waarbinnen verschillende werkwoorden een andere vervoeging hebben.

1. Werkwoorden die eindigen op '-er'
2. Werkwoorden die eindigen op '-ir'
3. Werkwoorden met een andere uitgang ('-oir', '-re' en enkele op '-ir')

Voorbeelden:

Soorten infinitieven

Er bestaan 2 soorten infinitieven in het Frans, namelijk:

1. l'infinitif présent
2. l'infinitif passé

1. L'infinitif présent

L'infinitif présent is de standaardvorm van het werkwoord, zonder vervoegingen. Het gebruik hiervan is zeer uitgebreid en gevarieërd. Deze vorm wordt gebruikt om een handeling te beschrijven die nog gaande is of een toekomstige handeling. 

Voorbeelden:

• Lire est très important. - Lezen is erg belangrijk.
• J'aime aller au promenade chaque matin. - Ik ga graag wandelen elke ochtend.
• Passer du temps avec les amis nous fait beaucoup de plaisir. - Tijd spenderen met vrienden doet ons veel plezier.

2. L'infinitif passé

Deze vorm van de infinitief (l'infinitif passé) is een samengestelde vorm. Het bestaat uit het hulpwerkwoord 'être' of 'avoir' en het voltooid deelwoord (le participe passé) van het hoofdwerkwoord. Deze vorm wordt gebruikt om de handeling aan te geven die het eerst plaatsvond in een zin met twee handelingen uit het verleden. 

Voorbeelden:

Het voltooid deelwoord in combinatie met het hulpwerkwoord 'être' moet overeenstemmen met het onderwerp. Dit wordt in het Frans "l'accord du participe passé" genoemd.

Voorbeeldzinnen:

• Nous regrettons d'avoir vendu notre voiture. - Wij hebben spijt onze auto te hebben verkocht.
• Après avoir fermé la porte, mon père monta se coucher. - Na de deur te hebben gesloten, ging mijn vader slapen.